Eva's verhaal

Dit is Eva. Ze had veel last van menstruatieklachten, zó erg dat ze zich vaak moest ziekmelden. Het duurde lang voordat duidelijk werd wat er met haar aan de hand was. In dit ervaringsverhaal lees je waarom!

Wat doe je graag in je vrije tijd?

Ik hou erg van Hip Hop en Streetdance en ik doe graag mee aan dancebattles.

Wanneer werd je voor het eerst ongesteld?

Op mijn 13^e werd ik voor het eerst ongesteld. Dat vond ik niet altijd fijn, maar het is natuurlijk wel een teken dat je lichaam goed functioneert. Ik had toen ook al veel bloedverlies, maar verder had ik geen klachten.

Kon je gewoon de dingen doen die je altijd deed?

In het begin nog wel, ik ging gewoon winkelen, dansen en naar school. Maar vanaf mijn 15^e kreeg ik naast het hevige bloedverlies óók last van hevige krampen. Ik was altijd moe, had pijn in mijn darmen als ik naar de wc moest en pijn in mijn rug. Een gewone paracetamol hielp niet genoeg. De klachten waren het ergst als ik ongesteld was, maar soms had ik ook pijn als ik niet ongesteld was.

Kon je daar met iemand over praten?

Dat durfde ik niet. Ik hoorde nooit vriendinnen klagen over hun ongesteldheid en ik wilde niet als aansteller overkomen. Ik dacht dat iedereen dit soort klachten had, daarom liet ik zo min mogelijk merken.

Wanneer merkte je dat er toch echt iets mis was?

Ik merkte dat ik me steeds vaker moest ziekmelden, op school en bij dansen. Ik deed al heel lang niet meer mee met dancebattles. En ik zag mijn vrienden ook minder vaak. Ik merkte dat ze het niet helemaal geloofden, en ze vroegen me ook minder mee omdat ze dachten dat ik toch wel weer zou afzeggen. Ik vond dat echt heel erg.

En toen ging je naar de dokter?

Nou, mijn klachten werden steeds erger en ik zag steeds minder mensen. Ik ben toen toch naar de dokter gegaan. Die heb ik verteld over mijn klachten en hoe ik me voelde. Volgens de dokter konden er verschillende oorzaken zijn. ‘Maar,’ zei hij ‘omdat je aangeeft dat je hevige buikpijn hebt en pijn bij het naar de wc gaan, zal het waarschijnlijk om het Prikkelbare Darm Syndroom gaan’. We maakten samen een behandelplan. Ik kreeg medicijnen waardoor ik makkelijker naar de wc kon en een aangepast dieet. Alleen dat hielp allemaal niet. Ik had nog evenveel pijn en was nog steeds heel erg ongesteld. 

Hoe ben je er dan toch uit gekomen?

Ik wist het echt niet meer, wat was er toch met me aan de hand? Ik wist zeker dat ik me niet aanstelde. Toen heb ik het toch maar eens met mijn moeder besproken. Die herkende de klachten, omdat ze daar zelf vroeger ook last van had en dacht dat dit normaal was. We zijn samen nóg een keer naar de dokter geweest. Toen is na onderzoek éindelijk de diagnose Endometriose gesteld.